معنی کاشف پنی سیلین

پنی سیلین. [پ ِ] (فرانسوی، اِ) داروی ضدمیکروب قوی که از کشت نوعی کپک بدست می آید.

الکساندرفلمینگ

الکساندر فلمینگ

فلمینگ

کشف فلمینگ

نخستین داروی آنتی بیوتیک

اولین داروی آنتی بیوتیک

الکساندر فلمینگ

فلمینگ

الکساندر فلمینگ

(پِ) [فر.] (اِ.) نوعی آنتی بیوتیک که به صورت پودر، پماد، آمپول و قرص برای از بین بردن میکرب ها و باکتری ها مورد استفاده قرار گیرد.

بنسلین

نوعی داروی آنتی‌بیوتیک که اثر شدیدی در کشتن بسیاری از میکروب‌ها دارد. در معالجۀ ذات‌الریه و زخم‌های چرک‌آلود و امراض مقاربتی به کار می‌رود. آن را به‌صورت محلول تزریق می‌کنند یا مانند گَرد روی زخم می‌پاشند. از یک قسم کفک موسوم به «پنیسیلیوم نوتاتوم» گرفته می‌شود. δ در سال ۱۹۲۹ در لندن توسط دکتر فلمینگ کشف شد،

Penizillin (n)

در درمان عفونت های ریوی , عفونت پرده مغز (مننژیت) , دیفتری, سفلیس

623